Je zult maar in een appartement wonen boven garagedeuren die dag en nacht met veel kabaal open- en dichtgaan. De cliënt van mr. X had er erg veel last van, en mr. X nam de zaak ter hand.

Achteraf kijkend deed hij dat helemaal niet gek: hij sommeerde de verhuurder er wat aan te doen, adviseerde cliënt bij de huurcommissie om huurverlaging te vragen, wat lukte en de druk bij de verhuurder opvoerde, en startte een bodemprocedure. Tijdens de zitting stelde de rechter vast dat er sprake was van een gebrek en troffen partijen een schikking (al bracht die in de uitvoering helaas toch niet de eindoplossing). De raad van discipline in Amsterdam vond de klachten van de cliënt dan ook niet gegrond.

Maar er is meer dan het wat, er is ook nog het hoe. En in hoger beroep vindt de klagende cliënt bij het Hof van Discipline op dat punt gehoor. Mr. X had geen (schriftelijk) plan van aanpak gemaakt. Hij had herhaaldelijk niet gereageerd op mails van de cliënt, had pas een dagvaarding opgesteld toen de cliënt al naar een andere advocaat was gestapt en had die dagvaarding niet eerst in concept aan de cliënt voorgelegd.
Vervolgens was de cliënt met allerlei belangrijke vragen gekomen die onbeantwoord bleven: tot wanneer kan ik mijn commentaar aanleveren, waar zijn de getuigenverklaringen waarover de verhuurder spreekt, hoe zit het met de kosten van het geluidsonderzoek, en brengt u dat rapport nou nog in geding?

Ja maar, verzuchtte mr. X bij het Hof van Discipline, er kwamen zoveel lange mails van de cliënt, die kan ik in een toevoegingszaak echt niet allemaal beantwoorden.

Ho, zegt het hof, die vlieger gaat niet op. Mr. X had, zeker gezien de ‘kenbare betrokkenheid van klager bij de zaak’ (die ook had geschreven dat hij bang was de zaak te verliezen) – hem (schriftelijk) duidelijkheid moeten geven over het verloop en over zijn aanpak. Uit het oogpunt van zorgvuldige belangenbehartiging had mr. X de regie meer in handen moeten nemen. Hij had pro-actiever moeten zijn, zijn aanpak van de zaak moeten vertellen en de cliënt duidelijk moeten instrueren. Dan had hij ook de verwachtingen van de cliënt beter kunnen bijsturen. Mr. X was daarin tekort geschoten. Dat het hier om een toevoeging ging, mocht geen verschil maken.

Mr. X krijgt alsnog een waarschuwing.

Trudeke

Trudeke Sillevis Smitt

Freelance redacteur

Profile page
Advertentie