Volgens bestuursvoorzitter Sandra van Heukelom-Verhage heeft de fraude-zaak rondom managing partner Oranje diepe sporen getrokken in het bedrijf. ‘Hoewel dat een pijnlijk proces is, heeft het ons met de neus op de feiten gedrukt dat er ingrijpende maatregelen nodig waren. Terugkijkend was onze focus teveel gericht op het bieden van excellente dienstverlening en veel minder op aspecten als risk, compliance en een cultuur van tegenspraak. De kritiek vanuit vakgenoten en deskundigen trekken we ons aan. We gebruiken deze crisis uitdrukkelijk om er beter uit te komen’, schrijft ze in een persbericht van Pels Rijcken.
Pijnlijk
Directe aanleiding voor de ingreep vormt de grootschalige fraude die in september 2020 aan het licht kwam, stelt het kantoor. ‘De fraude werd weliswaar gepleegd door één notaris zonder dat daar andere kantoorgenoten bij betrokken waren, maar het is een feit dat er ruim 18 jaar kon worden gefraudeerd en er geen alarmbellen zijn afgegaan bij ons kantoor. De notaris was tevens onze bestuursvoorzitter wat de zaak extra pijnlijk maakt.’
Pels Rijcken zegt deze zomer een analyse te zijn gestart, waaruit is gebleken dat de kracht van het kantoor ligt bij de advocatuur. Om die reden wordt afscheid genomen van het notariaat. Pels Rijcken telt volgens de eigen website dertien (kandidaat-) notarissen, van wie er twee partner zijn. In totaal heeft het kantoor 37 partners.
Commissarissen
Pels Rijcken stelt op korte termijn ook een raad van commissarissen in, bestaande uit louter externe toezichthouders. De expertise van buitenaf moet het kantoor helpen ‘om met een andere blik naar onze organisatie en aanpak van zaken te kijken’.
Daarnaast worden de risk en compliance werkzaamheden ondergebracht in een aparte afdeling. Het kantoor zegt verder een open kantoorcultuur na te streven en noemt dat de komende periode één van de belangrijkste aandachtsgebieden. ‘We stimuleren een omgeving waarin mensen elkaar aanspreken en aanspreekbaar zijn in de volle breedte en alle lagen van kantoor. Gedrag dat we in het verleden misschien gewoon vonden, veroordelen we nu scherper en daar acteren we op.’
