De aangifte is in het publieke domein verworden tot een boos volksdansje. Het is een goedkoop en makkelijk kunstje dat iedereen beheerst. Sinds enkele jaren zien we zelfs af en toe een Kamerlid in een Facebookfilmpje wapperen met een holle aanklacht tegen een minister of tegen de Staat. Als een wolf die naar de maan huilt.
Voor onzinnige vorderingen gebruiken de Engelsen de term frivolous claim. A claim that has little chance of success because it has no basis in law or fact. Dat laatste hoeft ook niet. Meestal halen deze claims de drempel van de rechtbank niet. Zo zijn er advocaten die sommatiebrieven schrijven, niet als inleiding voor een serieuze rechtszaak, maar slechts als korte blaf. Of enkel voor de bühne.
Maurice de Hond kondigde medio 2021 met groot misbaar aan dat hij een bodemprocedure wegens smaad voorbereidde tegen de makers van de podcast over de Deventer moordzaak. De Hond bijt niet. Hij plant slechts een populistische geurvlag aan de randen van zijn ongelijk. Het leidde één dag tot krantenkoppen. Daarna werd het weer stil.
In deze categorie maakte Geert Wilders het wel heel bont begin dit jaar. Zijn frivolous claim krijgt meteen een hoge notering. Hij werd boos omdat opiniemaker Özcan Akyol vaststelde dat de PVV het stemrecht van moslims wil beperken. Volgens Wilders was het lasterlijk om de PVV hiervan te betichten. Dat schaadt het imago van zijn partij, vond hij. Hij noemde het strafbaar. Wat er toen gebeurde, is tamelijk absurdistisch. Wilders ging niet debatteren. Hij schreef geen eigen tekst als reactie. Nee, hij liet zijn advocaat Geert-Jan Knoops een sommatiebrief opstellen, die hij vervolgens zelf triomfantelijk twitterde. Hij zal er vast ook nog een aangifte op willen laten volgen.
Knoops eist van Akyol in die brief een publieke rectificatie en sluit af met een vaak gehanteerd testimonium paupertatis voor wie weet dat hij een kansloze vordering heeft: ‘De PVV overweegt rechtsmaatregelen.’ Oud-marinier Knoops laadt zijn juridische buks met losse flodders. Maar dat is niet het enige. Hier gebruikt een politicus een advocaat voor een bedrieglijk pamflet.
De PVV wil namelijk inderdaad het stemrecht van moslims beperken. Een wetsvoorstel van Wilders uit 2019 beoogt dat gevolg. Zelf schreef Wilders in de toelichting: ‘Nieuwe islamitische immigranten vergroten de potentiële electorale achterban van islamitische partijen. Ons land, onze democratie en onze vrijheden moeten hiertegen worden beschermd.’
Wilders voegt daaraan toe dat de vrijheid van meningsuiting in gevaar is door de groeiende politieke macht van de islam. Daarom moet het stemrecht worden teruggedrongen. En ondertussen verloochent hij zijn radicale gedachtegoed. Wie hem daarop wijst, wil hij de mond snoeren. Erdoğan zal goedkeurend knikken. Wilders maait de islam hier het gras voor de voeten weg. Met een dienstwillige raadsman aan zijn zij.