Als een vrouw bij haar werkgever meldt dat een collega haar na een bedrijfsuitje heeft verkracht, schakelt de werkgever zijn vaste advocatenkantoor in om onderzoek te doen. In de opdrachtbevestiging schrijft het kantoor dat het rapport kan dienen als basis voor eventuele arbeidsrechtelijke maatregelen, waarbij het kantoor uiteraard ook gaarne van dienst zal zijn.
Dit weet de vrouw allemaal niet als zij ermee instemt om met stagiaire mr. X en een jurist van het kantoor in gesprek te gaan over haar melding. Mr. X maakt niet (schriftelijk) duidelijk dat zij partijdig is. Zij adviseert de vrouw niet om zelf een advocaat te nemen. Ook wijst zij de vrouw niet op haar recht om iemand mee te nemen naar het gesprek. Sterker: haar partner wordt weggestuurd.
Geloofwaardigheid
Daar zit je dan in je eentje tegenover twee juristen, om te praten over wat je is overkomen. In het tweede gesprek word je urenlang met ongepaste, sturende vragen doorgezaagd over eerder alcoholgebruik, flirtgedrag, je kleding, je gedrag op feestjes et cetera. Het onderzoek blijkt te zijn uitgebreid naar jouw geloofwaardigheid, zonder dat je daarover bent geïnformeerd. Wat de anderen hebben verklaard krijg je niet te zien.
Dan komt er een rapport vol aannames en conclusies die niet door de feiten worden gedragen. Het slotakkoord is een brief waarin jij je ontslag krijgt aangezegd.
Ondeskundig
De raad van discipline Den Haag maakt er gehakt van. Mr. X was helemaal niet toegerust voor dit onderzoek. Wat een ‘feitenonderzoek’ werd genoemd was in feite een zedenzaak waar ze geen enkele ervaring mee had. Ook voor ongepaste vragen van de niet-advocaat met wie zij het gesprek voerde is mr. X tuchtrechtelijk aansprakelijk. Mr. X had onzorgvuldig, ondeskundig en onvoldoende integer gehandeld, waardoor de belangen van de vrouw herhaaldelijk ernstig, nodeloos en ontoelaatbaar waren geschaad.
Ze krijgt een voorwaardelijke schorsing van twee weken met een verkorte openbaarmakingstermijn van twee jaar. Ze kan nog in beroep.
Treurig
Hoe treurig is het als (mogelijke) slachtoffers door sterke partijen met een (potentieel) tegenstrijdig belang ongemerkt in een hoekje worden gedreven. Hoe onethisch en tuchtrechtelijk verwijtbaar is het als advocaten daar met hun lucratieve, schijnbaar onafhankelijke onderzoeken aan bijdragen.
Gabi van Driem, advocaat gespecialiseerd in zedenzaken, suggereerde in Nieuwsuur (eerste fragment, vanaf minuut 3) dat John de Mol, als hij de slachtoffers graag wil helpen, geld beschikbaar zou kunnen stellen zodat zij goede rechtsbijstand krijgen. Niets over gehoord nog verder.
