De AVG en het tuchtrecht, daar ging het hier laatst ook al over. Toen stuurde een advocaat het dossier van een cliënte naar een oud-kantoorgenoot die haar zaak had behandeld zodat hij de incassodagvaarding kon maken; volgens het Hof van Discipline had hij daarvoor toestemming moeten vragen aan de cliënte, al leidde dat in de omstandigheden van die casus uiteindelijk niet tot een gegrondverklaring.
In dit nieuwe geval doet mr. X in opdracht van de raad van discipline Amsterdam onderzoek naar de toestand van de praktijk van een zekere mr. S. In het onderzoeksrapport schrijft mr. X met naam en toenaam over een cliënt van mr. S en diens stiefdochter.
De cliënt van mr. S klaagt: er stonden onwaarheden over hem en zijn stiefdochter in het rapport. En mr. X had toestemming moeten vragen voordat hij hun namen gebruikte, aldus de cliënt.
Belang
De voorzitter van de raad van discipline Amsterdam houdt de deur dicht voor deze klacht. Het klachtrecht staat alleen open voor wie rechtstreeks in zijn belang is of kan worden getroffen, en dat geldt voor klager en stiefdochter niet. Ze zijn geen cliënt of wederpartij van mr. X. Ze zijn ook geen partij in de kwestie waarvoor het rapport is geschreven. En al zouden er onjuistheden over hen in staan, dan nog zijn of kunnen ze daardoor niet rechtstreeks in hun belang worden getroffen, aldus de voorzitter. ‘Een verder oordeel komt de voorzitter niet toe,’ staat er tot slot.
Niet elke AVG-achtige kwestie is dus tuchtrechtelijk relevant – gelukkig maar, want gezien de strengheid van die regels zou het anders nog drukker worden bij de tuchtcolleges, terwijl je je soms inderdaad kunt afvragen: wat voor last heeft betrokkene hier nou van?
Toch knaagt het een beetje dat de klager met het ‘geen belang’-argument bij voorbaat buiten de deur wordt gehouden. Veel mensen zullen het vervelend vinden als hun naam en persoonlijke juridische perikelen, met mogelijk ook onjuistheden, zomaar opduiken in een rapport. Een rapport dat dan wel vertrouwelijk is, maar dan toch in elk geval ook bij jou terecht is gekomen.
Is het belang niet gewoon privacy?
In de zaak van het ter incasso aan de oud-kantoorgenoot doorgestuurde dossier was het privacy-belang veel kleiner, daar kénde de advocaat die het dossier ontving de cliënt en de zaak al – toch was die klacht wel ontvankelijk.
Misschien niet zo gek zijn om in rapporten als die over ‘de stand van de praktijk’ te werken met initialen of iets dergelijks, tenzij het echt niet anders kan?
Verzet staat nog open.
