De instroom in de sociale advocatuur mag dan onder druk staan, ze zijn er wel degelijk: jonge advocaten die uit overtuiging voor het vak kiezen. Zes jonge helden leggen uit wat hen drijft. Ze vertellen over mensen met een huurachterstand die vanwege pech uit huis gezet dreigen te worden. Over ouders die hard geraakt zijn door de Toeslagenaffaire en van wie het leven op z’n kop staat. Burgers die kampen met complexe multiproblematiek en die in de samenleving op achterstand staan. Het zijn deze mensen waar jonge sociaal advocaten voor in de bres springen.
Het is een meerwaarde om je als advocaat bezig te houden met de gesubsidieerde rechtspraktijk en het houdt je met beide benen op de grond, zeggen ze. Daarnaast voelen ze zich niet alleen advocaat, maar soms ook maatschappelijk werker of hulpverlener. Zoals Dina al Dulaimi het zegt: ‘Het gaat vaak niet alleen om het recht, maar ook om de emotionele kant van het verhaal. Het bieden van een luisterend oor en het nemen van de juiste stappen kan dan een wezenlijk verschil maken in iemands leven.’ Of Lisa Mooijekind: ‘Ik merk dat mijn cliënten het fijn vinden dat er iemand is die het voor ze opneemt. Dat zijn ze niet gewend.’
Lees het volledige artikel in het oktobernummer van het Advocatenblad.
