‘Het gaf me een goed gevoel mee te doen aan de demonstratie. We hebben geen tijd meer, kunnen het ons domweg niet meer veroorloven om geen aandacht voor het klimaatprobleem te hebben. De sfeer tijdens de demonstratie was communicatief, eensgezind en vredelievend. Ik voelde me er thuis.
Dat we van onze vrijheid werden beroofd, was een logische consequentie van de weigering om niet te vertrekken. Eenmaal daar kom je in contact met mensen die over de noodtoestand qua klimaat hetzelfde denken en ook vinden dat er iets moet gebeuren. Het was in die zin een boeiende middag.
Het klimaatprobleem wordt steeds belangrijker, dus ik ga ook met toekomstige demonstraties meedoen. Niet om de persoonlijke aandacht, maar omdat ik vind dat het onderwerp aandacht verdient. Het is geen grapje. Er moeten nu stappen worden gezet, willen we in de toekomst verantwoord kinderen op de wereld kunnen zetten.
Het gaat veel te langzaam. De grootvervuilers moeten worden aangepakt, dus er moeten in Den Haag stappen worden gezet. Op individueel niveau zullen we met z’n allen veel kleine stapjes moeten zetten om een oplossende bijdrage te leveren aan de urgentie van het probleem. De volgende demonstratie is op 11 maart. Ik hoop daar veel mensen te zien.’