De cliënt van mr. X wilde uitstel van de zitting in zijn belastingzaak tot na de uitkomst van de parlementaire enquête in de toeslagenaffaire. Het gerechtshof honoreerde aanvankelijk dit verzoek, maar draaide het na bezwaar van de Belastingdienst ondanks verweer van mr. X terug.
De cliënt vroeg mr. X om nadere toelichting. Haar juridisch medewerker herhaalde wat er was gebeurd. De cliënt was verontwaardigd: had het hof niet het fatsoen inhoudelijk op de bezwaren te reageren, terwijl het ging om de behandeling van burgers ten opzichte van de Belastingdienst? Daar ging de parlementaire enquête toch juist over?
Twee keer vroeg de cliënt bij de juridisch medewerker om antwoord. Vervolgens diende hij een kantoorklacht in. Mr. X reageerde zelf: het hof had de beslissing inderdaad niet inhoudelijk gemotiveerd.
Vervolgens klaagde de cliënt dat zijn klacht niet conform het reglement was behandeld. Hij wilde binnen een week een oplossing van mr. X, anders ging hij naar de deken.
Gesprek
Mr. X belegde binnen een week een gesprek. Ze zei sorry, ze had gemeend dat haar laatste mail de kwestie had opgelost. Ze zou haar best doen alsnog uitstel te krijgen. Helaas: twee verzoeken later waren mr. X en haar cliënt niets wijzer.
Mr. X stelde voor de zitting te gaan voorbereiden, maar de cliënt wilde niet met haar verder. Volgens mr. X had zijn uitstel-wens ‘extreme vormen aangenomen’. Ze wees hem erop dat een advocatenwissel niet hoefde te betekenen dat hij uitstel kreeg. Er was intussen weinig tijd meer, ze was alsnog bereid stukken in te dienen en eventueel de zitting te doen, mits de cliënt stopte met ‘extreme uitlatingen’ over haarzelf, het kantoor en de rechterlijke macht.
Een dag later diende de cliënt een klacht in bij de deken.
De voorzitter van de Amsterdamse raad van discipline verklaart die kennelijk ongegrond. De juridisch medewerker had antwoord gegeven op de vragen van de cliënt. De kantoorklacht mocht mr. X als afgehandeld beschouwen met haar eigen antwoord daarop. Toen de cliënt daar anders over dacht, had ze adequaat gereageerd met dat gesprek binnen een week. Cliënt had haar excuses geaccepteerd. De beslissing en (het gebrek aan) motivering van het hof vielen mr. X niet aan te rekenen. Ze had zich meer dan voldoende ingespannen.
