Terwijl Wijk aan Zee in april ontwaakt uit de winterslaap – de hotels nog gesloten, de strandtenten in onderhoud – loert net buiten het dorp, verstopt achter een duin, de vuurspuwende draak. Een eeuw lang hebben de dorpelingen het monster in de IJmond gevoed met kolen en arbeid. Maar de stemming is omgeslagen. Een deel van het dorp blijft trots op de staalfabriek, een ander deel bestookt Tata Steel met rechtszaken.
Letselschadeveteraan John Beer is deze maand op persoonlijke titel bestuurslid geworden van stichting Frisse Wind. Met zijn eigen kantoor stond Beer als advocaat slachtoffers bij van alle rampen van de afgelopen decennia. De vuurwerkramp, de MH17, legionella, Alphen aan den Rijn, de lijst is eindeloos. ‘Dit wordt een nieuwe rol voor mij,’ vertelt Beer, ‘want ik zit altijd aan de andere kant van de tafel. De twee zittende bestuursleden hebben me benaderd. Ik vond het sympathieke mensen en een maatschappelijk belangrijk doel, dus ik doe het graag.’
