Mr. X trad op voor een man in een vechtscheiding. Terwijl de procedure liep schreef de man rechtstreeks aan de vrouw een e-mail met een schikkingsvoorstel. Er stond bij dat de vrouw er in de rechtszaal nooit een beroep op mocht doen.
De vrouw antwoordde dat ze uitging van een hogere woningwaarde dan de man, namelijk 1,3 miljoen, maar dat ze niettemin akkoord kon gaan met zijn uitkoopaanbod. Op andere punten deed ze een tegenvoorstel. Zij schreef: ‘Ik ga ervan uit dat onze e-mails vertrouwelijk zijn en je mag je hierop dan ook niet bij de rechter beroepen als we er samen niet uitkomen.’
En helaas, ze kwamen er niet uit.
Vertrouwelijkheid
In de procedure stelde mr. X dat de man zich wel moest verweren omdat de vrouw een ‘offer you can’t refuse’ had afgewezen. Partijen schatten de woningwaarde verschillend in, maar: ‘Zelfs indien (…) uitgegaan wordt van een hogere (…) waarde, bijvoorbeeld € 1.300.000, dan nog was het aanbod van de man hoger dan deze berekeningen te zien geven,’ aldus mr. X.
De vrouw klaagde onder andere dat mr. X de rechter had verteld over de schikkingsonderhandelingen. Mr. X had door van die informatie kennis te nemen de vertrouwelijkheid geschonden, om vervolgens met haar waardeoordeel de rechter te willen beïnvloeden, aldus klaagster.
Volgens mr. X gold gedragsregel 3 alleen voor communicatie tussen advocaat en cliënt. Een partij-afspraak als de onderhavige bond haar niet. Op het voorstel (van de wederpartij) had de man zich niet beroepen en hij mocht best melden dat hij zelf een voorstel had gedaan, dat dit voorstel niet was geaccepteerd en waarom.
Geheimhouding
De raad van discipline Arnhem-Leeuwarden ziet het anders. Het ging hier niet over gedragsregel 3, maar over de vraag of zonder toestemming citeren uit de tussen partijen gevoerde vertrouwelijke onderhandelingen in dit geval betamelijk was. De raad kijkt daarbij met een schuin oog naar mediation, waar de overeengekomen geheimhouding ook voor de advocaat geldt.
Dat de man de informatie met mr. X had gedeeld kon zo zijn en was begrijpelijk, maar mr. X had zich moeten afvragen of het verstandig was om die zonder toestemming te gebruiken. Er mocht van haar ‘een zekere terughoudendheid’ worden verwacht, zeker bij een familiegeschil.
Dat ‘offer you can’t refuse’ kon nog wel, maar met de verdere informatie had mr. X de gerechtvaardigde belangen van klaagster geschaad, en er waren geen bijzondere omstandigheden gebleken die het toch toelaatbaar maakten. Mr. X krijgt een waarschuwing.
