Mr. X stond een kwetsbare cliënt bij in een loonvorderingskwestie. De cliënt verkeerde vanaf 2019 in de veronderstelling dat mr. X de wederpartij had gedagvaard – quod dus non.
Mr. X blijkt een meester in fantaseren. Hij tovert in tien pagina’s citaten uit zijn WhatsApp-verkeer met de cliënt een door hem genomen akte over nieuwe jurisprudentie, een verzoek aan de kantonrechter om de zaak met voorrang te behandelen, eindeloze overleggen met de griffie over zittingscapaciteit tijdens corona, ‘belletjes onderweg’ om meer duidelijkheid te krijgen, een rechtbank die de rol maar niet bijwerkt, de zaak die ‘voor beraad’ staat, wéér die niet bijgewerkte rol, een opzet voor een pleitnota die na een paar keer uitstellen bijna af is – nog even de jurisprudentie nalopen, wéér die rol die achterloopt, opzet nu echt zo goed als af, een mogelijke zittingsdatum, navraag over verhinderdata, een datum die ieder moment bekend kan worden, een zittingsdatum! die op het laatst helaas niet doorgaat vanwege coronamaatregelen, en mogelijke nieuwe zittingsdata die door de rechtbank worden afgeblazen.
Dit alles gelardeerd met tussentijds stiltes, en cursussen, besognes in andere zaken, ziekte, rugklachten, versuffende pijnstillers, piketdiensten, een belofte om op zondag bericht te zullen sturen om vervolgens de zondagsrust in te roepen, en andere excuses.
Wanhoopskreten
Als mr. X een keer beweert dat hij geen contact opnam omdat de cliënt mogelijk sliep na een nachtdienst, antwoordt de cliënt: ‘U kunt toch Zowiezo niet zien welke dienst ik heb.!! (…) En waarom stuurt u mijn zaaknummer en kenmerk niet op. Ik heb het al meerdere keren gevraagd.!!!!’
Vele wanhoopskreten verder wendt de cliënt zich in april 2021 tot een andere advocaat, die al snel vermoedt dat mr. X nooit een procedure is gestart.
Uitstelgedrag
Mr. X erkent de verwijten, maar als de raad van discipline Amsterdam hem schrapping oplegt, gaat hij tegen die maatregel in hoger beroep. Stress had hem gebracht tot ‘de gewoonte van vermijden’, voert hij aan. Hij walgt ervan dat hij het probleem zo lang voor zich uit heeft geschoven. Hij heeft een coach en wil zichzelf opnieuw uitvinden.
Het Hof van Discipline gaat eraan voorbij. Wat mr. X de cliënt heeft aangedaan is te erg, en mr. X lijkt dit nog steeds niet echt in te zien. Hij heeft hem ook nooit zelf gecompenseerd. Er speelde ook nog een Wwft-kwestie en over de schade-afhandeling met de verzekeraar is mr. X in contact met de deken zelfs nog ontwijkend en traag. In 2012 was hij voor vergelijkbaar gedrag al eens geschorst. Nu is hij geschrapt.
