Ik kan het niet ontkennen. Toen ik benaderd werd voor deze zaak dacht ik: kan dat zomaar? Antimalariamedicatie voorschrijven bij covidpatiënten? Ik kende het middel, had gelezen dat Trump deze medicatie ook gebruikt had toen hij ziek was en vroeg me oprecht af: is dit verdedigbaar? Maar tijdens mijn voorbereiding kantelde dat beeld. Mijn cliënt, een huisarts uit een klein dorp, had een goed onderbouwd verhaal.
Het was 2020 toen de betreffende arts te maken kreeg met covidpatiënten. Er waren nog geen vaccins en de ziekenhuizen lagen vol. Hij stond voor zijn gevoel met zijn rug tegen de muur. Na gedegen onderzoek – hij had vaak met deze middelen in de tropen gewerkt – besloot hij zowel een antimalariamiddel als een middel tegen wormen in lage doseringen voor te schrijven aan coronapatiënten. Deze patiënten kwamen niet in het ziekenhuis terecht en genazen. De huisarts kwam met zijn bevindingen landelijk in het nieuws. Hij had immers wellicht een middel tegen corona. De Inspectie Gezondheidszorg kreeg er lucht van en was daar niet blij mee. Het onderzoek van de huisarts klopte volgens hen niet. Zij waren een stuk behoudender en gaven aan dat het zelfs risicovol was om deze medicatie offlabel – dus voor een ander doel dan waarvoor het bedoeld is – voor te schrijven. De arts werd op de vingers getikt, een maandenlange discussie volgde waarbij de huisarts het gevoel had dat zijn argumenten niet serieus genomen werden. Uiteindelijk besloot hij – onder druk en nadat hij er met juridische maatregelen waren gedreigd – te stoppen met het voorschrijven van de medicatie.
