Een man handelde in klassieke auto’s. Zijn bedrijf had volgens de fiscus ten onrechte geen invoerrechten betaald. Er kwam een aanslag van € 189.000. Het bedrijf kreeg een boete van € 100.000 waarvan € 50.000 voorwaardelijk, de man een taakstraf.
Mr. X stond het bedrijf in deze kwestie bij als fiscaal advocaat, een andere advocaat deed de strafzaak. Mr. X declareerde € 250 per uur, wat in vier jaar opliep tot bijna drieënhalve ton. Daarvoor leverde hij een bijdrage aan het pleidooi in de strafzaak, twee bezwaarprocedures, een beroepsprocedure en de start van een kort geding. En héél veel overleg
Aanvankelijk betaalde de cliënte gewoon, later ging het moeizamer. In totaal bleef zo’n € 130.000 euro openstaan.
Op een gegeven moment bleek de cliënt ongeneeslijk ziek te zijn. Een paar weken daarna eiste (het kantoor van) mr. X extra zekerheden, anders zou hij definitief stoppen met de werkzaamheden (hij had ze al opgeschort). Hij bedong een pandrecht op een fiscaal depot van een ton en eiste een schuldbekentenis bij de notaris.
Intussen kreeg de cliënt vanwege zijn ziekte gratie. Maar niet van mr. X en zijn kantoor.
De cliënt betwistte deels de nota’s en wees erop dat de verhouding tussen de kosten en het belang van de zaak zoek was. Hij zei dat de continuïteit van het bedrijf en daarmee zijn gezinspensioen én de betalingen aan mr. X gevaarliepen.
Toch legde mr. X twee keer conservatoir beslag en vroeg hij met succes het faillissement van het bedrijf aan. Een procedure waarin mr. X de cliënt en zijn echtgenote persoonlijk aansprak faalde (en mr. X ging in appel).
De cliënt komt met een riedel klachten, die deels verjaard, deels ongegrond zijn. Maar de klacht over excessief declareren treft bij de raad van discipline Arnhem-Leeuwarden doel. Daarbij had mr. X ook ongeoorloofde druk uitgeoefend.
Het betrof weliswaar geen alledaagse zaak, maar mr. X had geen goed plan van aanpak en geen regie gevoerd, wat ook bleek uit de vele uren overleg met de cliënt. Ondanks maandelijkse urenspecificaties ontbrak transparantie over aard en noodzaak van de werkzaamheden. Ook had mr. X de gevolgen van de schuldbekentenis niet duidelijk gemaakt. Er waren bij herhaling signalen geweest dat de cliënt de totale kosten te hoog vond en in gesprek wilde, terwijl in die tijd ook de diagnose kwam.
Schending van de deskundigheid en de financiële integriteit: acht weken voorwaardelijke schorsing. De bestuurder van het kantoor kreeg in een separate zaak zes weken voorwaardelijke schorsing vanwege het rücksichtlos incasseren.
