Mr. X trad op voor een moeder, tegen haar kinderen, in een procedure over de verdeling van de nalatenschap van de overleden vader. Een van de kinderen woonde nog in de onverdeelde woning. De cliënte van mr. X had daarvan nog een sleutel en verbleef er af en toe ook.
Op een niet al te beste dag ging mr. X met zijn cliënte en haar partner naar die woning. Zijn cliënte vond het leuk om hem het huis te laten zien, vertelde hij later. De kinderen waren er niet, maar zagen via de cameradeurbel mensen binnenkomen en kwamen ook aangezet. Er ontstond discussie en de kinderen verzochten mr. X het pand onmiddellijk te verlaten. Dat wilde mr. X niet. De kinderen belden de politie en hun eigen advocaat, die mr. X ook verzocht te vertrekken. Mr. X zou aan de advocaat hebben gevraagd of ze gek was. Hij bleef waar hij was. Maar na een poosje droop mr. X toch met cliënte en partner af.
Volgens de klagende kinderen had mr. X gedragsregels 6, 7 en 26 overtreden.
De raad van discipline Arnhem-Leeuwarden wijst nog maar eens op de vaste jurisprudentie dat de advocaat grote vrijheid heeft bij de belangenbehartiging – een wederpartij kan alleen klagen bij, kortweg, onnodig grievende uitlatingen, onwaarheden en het onnodig schaden van zijn belangen zonder redelijk doel.
Dat mr. X had gevraagd of de advocaat van de wederpartij gek was geworden kon niet worden vastgesteld, dus dat ging van tafel. De andere door klagers genoemde gedragsregels lijken ook niet naadloos bij de situatie aan te sluiten. Maar de raad is daar ook niet aan gebonden en toetste rechtstreeks aan artikel 46 Advocatenwet.
Dat mr. X met zijn cliënte in de woning was geweest viel hem niet te verwijten, nu zij het recht had daar te zijn en er geen afspraken waren over het gebruik. Maar hij had meteen moeten vertrekken toen hem dat werd gevraagd en de situatie escaleerde. Hij wist dat alleen klager er feitelijk woonde en dat de verhoudingen zeer gespannen waren. De politie was al eens eerder gebeld. Bovendien ging het alleen om een bezoekje voor de lol, kort voor de zitting.
Door niet te vertrekken had mr. X escalerend gehandeld, en dat is in strijd met wat een behoorlijk advocaat betaamt.
Mr. X had nog nooit een maatregel gekregen – nu wel: een waarschuwing.
