Mr. X kreeg via een huisartsenpraktijk een vrouw doorgestuurd die zorgen had over een tegenvallende alimentatiebeschikking. Mr. X ging voor haar in hoger beroep. Ze stuurden elkaar berichten via Whatsapp. In het begin over ontbrekende stukken, maar na een maand kreeg het contact een seksuele lading. Mr. X stuurde naakfoto’s, waaronder een dickpic, en vroeg haar die ook te sturen. Herhaaldelijk stuurde hij aan op een ontmoeting om seks te hebben. Hij appte en belde, ook midden in de nacht, ook over privézaken, en drong aan op geheimhouding over de inhoud van hun contacten.
De cliënte klaagt over dit gedrag. Zij wijst erop dat zij in een afhankelijke positie bevond en daardoor dwang ervoer.
Volgens mr. X was klaagster te laat met haar klacht, meer dan drie jaar na het laatste appje dat zij als dwingend had ervaren. Verder stelt hij dat het ging om privé-gedrag en dat het dus geen invloed had op zijn functioneren als advocaat. Ook betwist hij dat er sprake was van dwang.
Burn-out
Op de zitting is de cliënte niet aanwezig. Haar gemachtigde leest een brief voor waarin zij schrijft welke impact het gedrag van mr. X op haar heeft gehad.
Mr. vertelt dat hij pas in de gaten had dat hij fout zat toen hij de klacht las. Hij erkent nu dat hij onvoldoende professionele distantie had bewaard, maar beroept zich op zijn omstandigheden – een scheiding en een zware burn-out.
De raad van discipline Arnhem-Leeuwarden verwerpt het formele verweer. De cliënte diende haar klacht binnen drie jaar in bij de deken; dat is het beslissende moment. En privégedrag is (onder andere) tuchtrechtelijk relevant als er voldoende verband is met de praktijkuitoefening. Dat was hier het geval.
Het gedrag van mr. X en het aandringen op geheimhouding raken aan de kernwaarde integriteit en rechtvaardigen een zware maatregel, aldus de raad. Scheiding en burn-out zijn geen excuus.
Excuses
De raad weegt mee dat het ging om een kwetsbare cliënte die juridisch van mr. X afhankelijk was. Dat mr. X pas na ontvangst van de klacht besefte dat hij fout zat, vindt de raad zorgwekkend. Maar nu hij op de zitting wel doordrongen leek van zijn fout en via de gemachtigde van klaagster aan haar excuses maakte, gaat de raad ervan uit dat het gaat om een eenmalige ‘zeer ernstige fout’. Hij krijgt een voorwaardelijke schorsing van vier weken.
In de overwegingen komt ook naar voren dat mr. X zich volgens de raad had moeten onthouden van dit soort appjes óf zijn werkzaamheden als advocaat voor de cliënte had moeten beëindigen. Dit suggereert een beetje dat je als advocaat dickpics kunt gaan sturen nadat je je cliënt de deur hebt gewezen – maar dat zal toch niet de bedoeling zijn?
